گپی با راننده تاکسی

گپی با راننده تاکسی

 ساعت 7 صُبهِ از خانه آمِدَم بیرون دَكارِ ِرفتن به اداره مجبور شدم تاكسی سِوار َشم یِكدفه دیدم مَش ..... جلوم زد رو ترمز

و سِوار شدم ....

بقیه در ادامه مطلب

 من :سِلام عَلیك

راننده :سِلام حالِت چِطورِه

من :حوبم تو خوبی ؛ چه خِبرا

راننده :ای بابا مُخای چه خِبَر باشه هیچكس به فكر ما بیچاره ها نیستِ ازكَله  صُب تا نُماشام سَگ دومِزِنیم یِ لقمه نون بخُورو نَمیر بُوُریم خانه وَشِه زن و بچه هَه  مَگِه مِتانیم نه بُخدا تو بگو

من :مَگِه چِنقَذِه ( چقدر) درمیاری ؟

راننده :هیچی با این ُشُلغ پُلُغی خیابانا كه روز بروز عرضش آب مِره  و ُشلُغیش در عوض زیادتر مِشه و این مسافركِشا شخصی مگر متِانیم كار كنیم تُرِ خدا تو اقَلَكَن برو تو شورا كه هستی حرفی بزن شاد یك كاری بُكُنَن !

من : عرضه كجا آب مِره  ؟آخرم نگفتی چِقَدر در میاریَ ؟

راننده : عرض خیابانا دگه بجائیكه بیان عقب نشینی بدن خیابانر پَن كُنن ارتفاع ساختمانار بردن بالا خاب اینا همه پاركینگ مُخاد دِگِه جاجِگا كم میارن اُوَقت

این قُلُپی مِزنه تو خیابانا اینجوری خودش نُمایِش مِده من كه هر وقت فكر مكُنم مُخم پلیچ مخوره وقُر مُكنه   

من : چره اینقدر این ور و انور مِزِنی بگو چقدر پول میگیری ؟

راننده  : مثل زیگلِه مُمانِه اه  چُندُلَك زده روصندلی جاش كه گرمُ و نرمه یك سر مِگه چِنقَذر میگیرم ، روزی سی تا سی و پنج تومن خیالت راحت شد حالا

من : خاب این ماهی یک تومنه كه خبه دگه

راننده : نِفَسِت از جا گرم بلند مِشهِ هَه ، مِدانی ماهی چِنقِذَر اجاره خانه مِدَم چِنقِذَر دِوا دكتر ، بیمه ها هم كه قربانش برم اَصَن برعَسْك شده عوض اینكه ما سی در صدش بدیم منظورم هزینهِ هَ  ، ما هشتاد در صدش مِدیم بیمه هم بیست تا دِگشِ  اینم بیمه ، مامْ كه بیمه ر ِخودمان باد بدیم چون یك تاسكی رانی داریم كه فقط به فكر خودشانن هرچی امتیاز بیاد اول خودشان میگیرن و دوری وَریاشان تا به ما بُخاد بِرسه شب مِشه وسیله مَسیله هم اگر بُخام بگیریم همه گرانِ میكانیكام كه میكانیكای قدیم نسیتن دلسوزی كه بِلَد نیستن بُمانه همش خرج مُتراشَن و خُرابكاری مُكنن اخرش یك طومار جلوت مِزارن كه نگو نپرس بنزینا و گازم كه گران شده البته مگن پولش مِدَن ولی خاب مگه مرسانه میوه مخوای بخری مری نلبندان هر جا یك قیمته اگر یكدفه مبینی كه یك سیب مَثلَن یجا 2هزارتومنه همون سیب هزارو هشصدتومنم هست هزارو صدتومنم هست یعنی بَضی چیزا دویست سیصد تومن با هم فرق مُكنه هیچكس حرف نِمِزنه حالا ما با این بدبختی پول درمیاریم اگه پنج تومن بیشتر بگیریم یك الم شنگه ای مُكُنن كه بیا و ببین اصن آقا رئیسی ما اعصاب پصابم که نداریم كِمَرِما هم كه درد مُكنُه ماهی فلانقِذَر پول كمردردم بدیم دكتر تو فكر مكنی چقدر مُمانه اَرِه دِگِه نشستی تو اداره و ....... از جا گرم بلند مِشه

من : هرچی مُخای بگی بگو مَنَم مِثِ شمام دِگه مَگِه چقدر میگیرم منم ماهی چارصد پونصد تومن اجاره مدم فكر مكنی چقدر میگیرم تازه منم از خودتان بودم دگه قَبلَنا تاكسی داشتم و كار مِكَردم مَگِه یادت نیسته از صُب تا شب فقط بارا نماز و غذا مِرَفتمَ خانه اینهمه كمردرد و پادردی كه دارم از كجائه از همونجاهای دِگِه

راننده : اَرِه یادمه یادش بخیر اون روزا بارا یه مسافر دور مزدیم  تا سُوارِش كنیم 5 زار بود كرایش یادتِ مُگُفتیم یه 5 زاری اونور خیابان افتاده بریم ورداریم ،  روزگارم روزگار قدیم خَیر و بركت داشت روزی 80 تومن كار مكردیم 30 تومن خودمان مِگِرفتیم 50 تومن مدادیم مالك با همون زندگی مِكردیم تازه پس اندازم داشتیم ای ی ی ی ی     ناراحت كه نشدی نه ؛  اره بخدا اَصَن نُمُخواستم ناراحتت بكنم ولی این دلم خونه اگر ترس از خدا نبود خودم مِ مُكُشتَم راحت ، اینم زندگیه هَمِش غم و غصه صُب میام بیرون شلوغ پلوغی و سرسام یكطرف قیافه ها مردم مبینم همه شان گرفتن و تُوهَم پُوهَمِ  مِثه مَلكَموت مِمانن ، درودیوارا كه همیشه سیا پیاهه و  خوبه كه پیغمبر از رنگ سیا پیا بدش میامد پول كه نیست ؛ مسافرا كه همه طلبكارن هیچكی نیست مارِ تحویل بگیره تو مردمی كه هركی مارِ ببینه مگه فلان كس ر میگی راننده تاسكی خانه میری بچه ها هرروز یِچی مُخوان مدرسه مِگه باس پول بدی مِگم مَگر دولتی نیسته مِگن ِچرِه ولی سازمان بودجه نداره ما مُخایم اینا رِ بخریم بارا بچه ها تان تا بی سُواد بارنَیان هر جا میری مگن مُفتیه ولی یكجوری ازت پول میگرن که خدا فقط مدانه ، فقط  بِلَدَن  از آدم بِكِنَن همین چن وقت قبلا را مِگم بچه ام، پسرم ر مِگم دِگِه الان مُخاد بره دوازدش بگیره

من : منظورت دیپلمه

راننده :اَره دِگه رفته یک وجه قد اسمش نوشته بارا كامپیوتك مِگَن مفُتیه پولاش یك جائی درآمده از شهری نمدانم كجا آمدن آتیش به جانشان بِفته این شركتای كامپیوتكی  ر مِگم افتادن به لِفتِ و لیس تا كی مُخان بخورن خدا مِدانه   

من : شهرداری گرگان ر میگی یا شهر الكترونیك نكنه

راننده : چِه مِدانم همینایئكه میگی پسرمَم شبیه همینا ر مُگُفت من نفهمیدم چی مِگِه خاب اولش باهِش داد وبیداد كردم گفتم تواین هیر و ویر بی پولی رفتی غلط زیادی مُکنی تو رِ چه به كامپیوتك

من : درستش كامپیوتر

راننده : مِزاری حرفمه بزنم چِره اینقَذِه تو حرفام جیجو مِزنی اره داشتم مُگفُتم الان چِنقِذَر بااَد بِدَم گفت مفته گفتم بی همه چیز مفتِ  الان هوا رم بایس پول بدی تا نفس بکشی تو میگی مُفته اول كه خدار قسم خورد و حالا آمده مگه بااَد دوازده هزار تومن بدم یَنی هرچی امروز درآوردم بدم و امروزه رِ باهاس  باد هوا ر بخورم

من : بلانسبت خدا نخواسته باشه

راننده : خَیلی مَمنون  نه آخه تو بگو با این بچه ها و این مشكلات كه مِگم مُخواد آب وبرقم گران بشه یعنی دِگِه باد هوا رم  نِمتانیم  بخوریم خدا مِدانه كه گهُ به حَلق شدم ، مَلوم نیس با اینهمه سگ دوئی كه مزنیم آخرش این بچه ها ی جان مرگ شده یك گ...مشن من كه ماندم ولله تا بخاد گوساله گو بشه دل صاحابش او مشه اره

من : انشاءالله توكلت به خدا باشه مشكلات تا بوده بوده بیخودی هم خودته ناراحت مكنی هم بچه هات ر ، خاب اون بچه هم نیاز داره دگه سعی كن در حدی كه متانی بهش كمك كنی

رسیدم شهرداری داشتم پیاده مشدم كه راننده بهم گفت : ای بابا مدانم كه این حرفائیكه مِگم بارا فاطی تُمان نمِشه ولی گدِار ِخیَر ندن كشكولش ِكه نمشكنن  تور خدا رفتی شورا حرفی بزن شاد نفست گرم باشه اقلكن بیان این شخصیا ر جم كنن بلكم خدا كریم بشه من گفتم حتما و خداحافظی كردم

به دلم گفتم این بنده خدا نمدانه كه كَل اگر طبیب بودی سر خود دوا نمودی من اگر مِتانِستم مشكل خودمه كه قانونیم هست حل مكردم و به خودم خندیدم ..